Terapia manualna jest działem leczenia diagnostycznego i terapeutycznego. Pozwala rozpoznawać zaburzenia układu ruchu oraz poddawać terapii zdiagnozowane, odwracalne zmiany funkcjonalne, jej elementy składowe to wywiad z pacjentem, badanie fizykalne oraz testy diagnostyczne. Czasem wymagane są dodatkowe badania, jak np. zdjęcie rentgenowskie czy rezonans magnetyczny. Do najistotniejszych zadań terapii manualnej należą pomoc w odzyskaniu swobody zakresu ruchu w stawie i redukcja dolegliwości.
Zablokowanie stawu to najpowszechniej spotykany problem w obszarze dysfunkcji narządu ruchu. Taki stan jest odwracalny i dotyczy zazwyczaj kilku kierunków ruchu. Klasyczne wyobrażenie o medycynie manualnej to wykonywanie przez terapeutę zróżnicowanych technik i metod zabiegowych w postaci pchnięć, mobilizacji i manipulacji w ściśle określonych kierunkach z odpowiednią siłą i prędkością, stosując właściwe ułożenie ciała. Warto zaznaczyć, że zabiegi manualne cechuje wysoka skuteczność. przy czym są jednymi z najtrudniejszych do precyzyjnego wykonania przez terapeutę w procesie usprawniania.
Wśród głównych wskazań do terapii manualnej zaliczamy:
- migreny i zawroty głowy,
- wady postawy ciała,
- rwa kulszowa,
- kręgozmyk,
- dyskopatia,
- ból karku
- zablokowania czynnościowe stawów,
- bóle w wyniku urazu,
- zmiany przeciążeniowe kręgosłupa,
- napięciowe bóle tułowia i głowy.
- bóle mięśnmi
